دیابت ودندانپزشکی

دیابت: از جمله بیماری هایی است که می تواند بر روی سلامت دهان و دندان اثر بگذارد. بنابراین افراد مبتلا به دیابت باید چندین برابر دیگران در مراقبت از دندان ها و لثه های خود کوشا باشند. در افراد دچار بیماری دیابت نسبت به افراد سالم خطر ابتلا به بیماریهای پریودنتال بیشتر است. بیماریهای پریودنتال، شامل عفونتهای لثه و استخوان نگهدارنده دندان می شود.

پوسیدگی دندانی: شیوع و شدت پوسیدگیهای دندانی در بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده بالاتر است.  اگرچه این طور تصور می شود که دیابت بیشتر با درگیری و تخریب نسوج نگهداری کننده دندان ها (پریودنتال) همراه است. اما افزایش میزان پوسیدگی در افراد دیابتی به دلیل خشکی دهان و عدم امکان تمیزسازی های وسیع تر و شدیدتر می شود.
برفک: یک عفونت ایجاد شده توسط قارچ که در دهان ایجاد می شود. چون قارچ ها در میزان بالای گلوکوز رشد می کنند. بنابراین شانس ابتلا به برفک در افراد دچار بیماری دیابت بیشتر است. مصرف سیگار و استفاده از دندانهای مصنوعی به ویژه استفاده مستمر منجر به عفونت قارچی می شوند. کنترل خوب دیابت، عدم مصرف سیگار و خارج کردن و تمیز کردن دندانهای مصنوعی از بروز برف جلوگیری می کند.
دهان خشک:  پر ادراری یکی از عوارض اصلی دیابت به خصوص نوع 1 است که افزایش دفع مایعات از ادرار همراه با تغییرات عروقی ریز در غدد بزاقی سبب کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان می شود. در این افراد به دلیل خشکی دهان و کاهش بزاق، مخاط نرمال دهان تخریب شده و به سبب کاهش آنزیم های ضد میکروبی و الکترولیت های ضروری بزاق و کاهش مواد محافظ و لغزنده کننده مخاط عفونت های باکتریایی – ویروسی و بخصوص قارچی بیشتر به چشم می خورد. عارضه  دهان خشک منجر به سوزش، زخمهای دهانی، عفونت ها و پوسیدگی در دندان ها می شود. وقتی بزاق کافی و مایعات محافظتی طبیعی در دهان وجود ندارد، خشکی دهان به پیشرفت و رشد جرمهایی که سبب پوسیدگی دندان و دیگر عفونتهای دهانی هستند کمک می کند. مصرف داروها یکی از دلایل اصلی ایجاد دهان خشک است.  در صورت مصرف دارو باید به دندانپزشک  و پزشک خود اطلاع دهید. فرد ممکن است با استفاده از داروهای دیگر و یا کاربرد بزاق مصنوعی، دهان خود را مرطوب کند. بزاق در  ترکیب  و کیفیت نرمال خود باعث تمیز شدن دهان، رقیق شدن مواد بالقوه سمی، تنظیم اسیدیته، خنثی کردن سموم، آنزیم باکتریها، تخریب میکروارگانیزم ها وحفظ یکپارچگی بافت های نر دهان و دندان ها می شود.
محافظت از دندانها: بیماریهای شدید پریودنتال علاوه بر اینکه منجر به از دست رفتن دندانها می شوند همچنین می توانند موجب تغییراتی در شکل استخوان و نسوج لثه می شوند. در چنین مواقعی لثه حالت ناهماهنگ پیدا کرده و دندان مصنوعی خوب تطابق پیدا نمی کند. در صورتی که جویدن با دندان مصنوعی دردناک است باید غذاهایی را که جویدن آنها آسانتر باشد انتخاب کرد. البته به شرط تبعیت از رژیم غذایی دیابت. خوردن غذاهای نامناسب کنترل قندخون را دچار مشکل می نماید. شناخت و کنترل بیماران دیابتی در زمان درمان های دندانپزشکی یک ضرورت است که باعث جلوگیری از بروزحوادث ناخواسته و یا بهبود شرایط بیمار خواهد شد.
تظاهرات دهانی دیابت: نقض در ایمنی و تغییر در فلور باکتریایی دهان عامل ایجاد بیماری های لثه در افراد دیابتی می باشد. شواهدی نیز وجود دارد که از تاثیر باکتریمی حاصل از پریودنتیت بر افزایش مقاومت به انسولین و تخریب سلول های لوزالمعده حکایت دارد.
کنترل بیماران دیابتیک در دندانپزشکی: به خاطر خطر بالای درگیری بافت های اطراف دندان در بیماران دیابتی درمان های پیشگیرانه پریودنتال شامل آموزش بهداشت، پیشگیری دوره ای و ارزیابی سلامت، از موارد لازم در طرح درمان کلی مشکلات دندانی افراد دیابتیک می باشد. درمان های جراحی انتخابی را باید بااحتیاطات لازم انجام داد و این نه تنها به دلیل ملاحظات خاص کاربرد داروهای بی حسی در این افراد، بلکه به خاطر تداخل جراحی با رژیم غذایی بیمار نیز هست.  بیماران دیابتیک با کنترل قند مناسب، احتمالا از نظر خطر بروز عفونت پس از درمان، تفاوتی با افراد معمولی ندارند. می توانید دندان و لثه هایتان را سالم نگه دارید. با کنترل میزان قند خون، مسواک زدن و استفاده روزانه از نخ دندان و رفتن نزد دندانپزشک به طور منظم می توانید از بیماری پریودونتال پیشگیری کنید. اگربیماری دیابت شما تحت کنترل قرار نگرفته است. احتمال بیشتری دارد که مشکلاتی در دهانتان ایجاد شود. برای سالم نگه داشتن دهانتان اقداماتی به عمل آورید.
اگر مبتلا به دیابت هستید ، اقدامات زیر را انجام دهید:
1- قند خون تان را کنترل کنید.
-2- هر روز مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید.
3- مرتب نزد دندانپزشک تان بروید. حتما به دندانپزشک تان اطلاع دهید که مبتلا به دیابت هستید.
4- اگر دندان مصنوعی تان درست در جای خود قرار نمی گیرد یا لثه های تان دچار درد شده اند، این موضوع را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
5- سیگار را ترک کنید. سیگار کشیدن باعث می شود بیماری لثه وخیم تر شود. پزشک یا دندانپزشک تان میتواند شما را در این مورد یاری دهد در صورتی که قند خون به خوبی تحت کنترل نباشد، باید اعمال غیرضروری دندانپزشکی به تعویق افتد ولی عفونتهای حادی مثل آبسه ها ارجح است که درمان شوند.

وقت بگذارید و دهانتان را به طور منظم کنترل کنید تا مشکلی نداشته باشد. برخی مواقع هنگام  مسواک زدن و استفاده از نخ دندان افراد متوجه میشوند که لثه هایشان خونریزی می کند. برخی دیگر متوجه خشکی دهان، دردناک بودن، لایه سفید یا طعم بد دهان می شوند. تمامی این موارد دلایلی هستند که می بایستی  نزد دندانپزشک تان بروید. به خاطر داشته باشید که کنترل قند خون به پیشگیری از مشکلات دهان کمک میکند .

هر آنچه که باید درباره دندان عقل بدانید!

طبق گفته دندانپزشکان آمریکایی دندان عقل بین سنین ۱۷ الی ۲۵ سالگی رشد می‌کند و پشت دندان‌های آسیاب عقب قرار می‌گیرند تعداد آن‌ها ۴ تا می‌باشد و در هر دو فک بالا و پایین دیده می‌شود. اما رشد این دندان در هر فرد متفاوت است و شاید شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که با دندان عقل تان مشکل‌های زیادی دارید پس بهتر است با ما همراه شوید. اگر شما از دندان‌های خود عکس بگیرید و به دندانپزشک مراجعه کنید می‌توانید از نهفته بودن دندان عقل مطلع شوید و بنا بر تشخیص دندانپزشک برای دندان عقل تصمیم گیری نمایید زیرا گاهی اوقات ممکن است دندان عقل نهفته شما به دندان‌های دیگر آسیب برساند بنابراین باید دندان عقل را بکشید و یا جراحی کنید. حالا بهتر می‌توانید درک کنید که چرا برخی دندان عقل را یک دندان دردسر ساز می‌دانند.

چرا بعضی‌ها دندان عقل ندارند

گاهی اوقات ممکن است بین بازه ۱۷ تا ۲۵ سالگی با درد دندان عقل به دندانپزشک مراجعه نمایید و با بررسی دندانپزشک دندان عقل را از لثه خارج نمایید اما اگر دندان عقل شما بعد از سن ۳۰ سالگی دیگر با درد و تورم همراه نبود دیگر نیازی به خارج کردن دندان عقل ندارید. باید بگوییم شاید کشیدن دندان عقل و جراحی آن کمی دردسر داشته باشد اما نکشیدن آن هم می‌تواند دردسرهای بیشتری به همراه داشته باشد. عفونت‌های ایجاد شده توسط دندان عقل می‌تواند به بافت استخوان‌های لثه هم آسیب بزند بنابراین بهتر است تا دیر نشده برای درد دندان عقل خود راه چاره‌ای بیابید.

لازم است بدانید دلیل خارج نکردن دندان عقل می‌تواند متفاوت باشد. بنابراین لازم است بررسی شود جزو کدام دسته هستید. عده‌ای هستند که دندان عقل دارند ولی این دندان نهفته است و هیچ گاه در نمی‌آید زیرا فضای کافی برای بیرون آمدن را ندارد بنابراین سال‌ها در استخوان فک باقی می‌ماند و هیچ گاه در نمی اید.

گاهی اوقات ممکن است دلیل در نیاوردن دندان عقل ژنتیکی باشد و مربوط به ژن افراد باشد طبق مطالعات انجام شده کسانی که مغز بزرگ‌تری دارند فضای کمتری برای دندان‌های عقل دارند. شاید هم دندان عقل داشته اید و قبلاً آن را کشیده اید و یا جراحی کرده اید و به خاطر نمی‌آورید. به هر حال داشتن یا نداشتن دندان عقل از این سه حالت خارج نمی‌شود.

​

علت درنیامدن دندان عقل

دندان عقل فقط در صورتی باید کشیده شود که علل بالینی داشته باشد و یا به دلیل نهفتگی آن نیاز به جراحی داشته باشد. در برخی مواقع هم کشیدن دندان عقل ضروری نیست و می‌توانید از آن برای عمل جویدن استفاده کنید البته تا زمانی که دچار پوسیدگی نشود و به دندان‌های دیگر آسیبی وارد نکند. اگر فک شما جای دندان عقل را نداشته باشد لازم است برای جراحی دندان عقل و یا کشیدن آن اقدام کنید. همه افراد ۴ دندان عقل دارند که در صورتی خرابی و پوسیدگی لازم است برای برطرف کردن این مشکل به دندانپزشک مراجعه کنید.

گاهی اوقات نکشیدن دندان عقل می‌تواند در زیبایی ظاهری دندان‌هایتان مشکل ایجاد نماید زیرا فشاری که دندان عقل برای بیرون آمدن به دندان‌های دیگر وارد می‌کند ممکن است منجر به کج شدن دندان‌ها شود بنابراین لازم است قبل از درآمدن دندان عقل فضای لثه را بررسی کنید تا در صورت نبود فضای کافی برای بیرون آمدن دندان عقل اقدام به کشیدن و یا جراحی آن نمایید، زیرا این دندان می‌تواند باعث ناهماهنگی و کج شدن دندان‌های شما شود.